Aardig gevonden willen worden is een levensgrote valkuil.
Het maakt dat je op het laatst zelf niet meer weet wie je was voordat je je best begon te doen.
Een van mijn hoofdpersonen maakt zich er schuldig aan, en ik kwam er achter na het verhaal over haar voor de zoveelste keer door te lezen.
Hoe maak ik dat ze er zelf achter komt? Komt ze er achter? Dat weet ik nog niet, maar het is wel een aandachtspunt.
Hoe maak ik dat ze er zelf achter komt? Komt ze er achter? Dat weet ik nog niet, maar het is wel een aandachtspunt.
Ik lees in: hoe schrijf ik een boek in zes dagen, dat je twee versnellingspunten moet inbouwen, eentje op een kwart van je verhaal, en eentje op driekwart. Vanaf dat laatste punt dender je op de ontknoping af.
Aha. Check dat.
Aha. Check dat.
Van mijn leraar bij de cursus korte verhalen schrijven hoorde ik dat ik vloeiend schrijf, maar op moet passen voor het gebruik van clichés.
Dus ik ben heel streng als ik het verhaal daarop doorlees. Het is inderdaad heel makkelijk om te schrijven: “haar hart zwelt”, getver, denk ik dan bij herlezing.
Ik ga me fijn te buiten in het rondstrooien van Bijbelteksten. Dat mag van mij.
3 opmerkingen:
hi ellen, aardig gevonden willen worden en daar de logische valkuil van: altijd en eeuwig en overal door iedereen aardig gevonden moeten worden. een grote bekende voor me. tsja, en de manieren om uit die kuil te komen (of niet!) zijn m.i. legio. dat jij vooral bijbelcitaten gaat gebruiken vond ik zo'n mooie openbaring(..), dat ik je ga volgen...
succes met je roman,
ben lochtenbergh
Fijn dat je hebt uitgevonden dat je op 2011 (3) moet klikken om alle stukken die ik er op heb gezet te lezen.
En dat je weet hoe je een reactie kunt plaatsen, dat weet ook niet iedereen.
Er zijn wel veel mensen die me mailen n.a.v. mijn berichtje, ook hartstikke leuk.
Aanmoediging, dat is wat de beginnende schrijver nodig heeft!
Bedankt, Ellen
Hoi Ellen,
Op de hoogte gebracht door Marianne MzB lees ik (Dolly) je blog. Leuk. Het verbaast me niet, want op de tuinclub schreef je ook al leuke verslagen. Onze dochter noemt het 'Pleasen' en ze vertelde me laatst dat ze soms na een feestje of bijeenkomst pijn in haar kaken heeft van het 'moeten' lachen Natuurlijk vooral als het niet zo leuk is maar je het beste ervan wilt maken. Of naar aanleiding van wat je zelf schreef .. desnoods een onsje ham gaat kopen bij een slager in een klein dorpje, terwijl je vegetariër bent, omdat hij zo zielig alleen in zijn winkel staat. Ik zou zelf wel een beetje van die eigenschap willen hebben, want ik mis hem. Dat is ook jammer. Daarom heb ik geen tip voor je, maar misschien komt er uit jouw boek een tip voor mijn dochter en voor vele anderen. Ga door ..... ik ben benieuwd.
groetjes, Do
lly
Een reactie posten