Dominee in de ramsj

Een vriendin heeft de Dominee gevonden bij de boeken in Het Goed, de kringloopwinkel van Harderwijk. Het stond in de afdeling religie en spiritualiteit, daar had ik het zelf niet zo gauw ondergebracht, maar ja. Wat geweldig dat er iemand was die het heeft gelezen en dacht: kom, ik breng het naar de kringloop, dan heeft een ander er nog iets aan. Volgende station De Slegte? Maar die bestaat niet meer onder die naam. John en ik zijn de volgende dag gaan kijken, gewapend met een fototoestel om het bewijs op deze blog te kunnen laten zien. Maar helaas, of misschien hoera, er was kennelijk iemand die het heeft gekocht, want wij zagen het er niet meer tussen staan. Voor 1,50 euro geniet er nu iemand van de spannende avonturen van de kat en de dominee. Prachtig toch?

Doris Lessing

Net als Joanne Rowling (schrijfster van de Harry Potter-reeks) heeft Doris Lessing geprobeerd om onder pseudoniem een boek te publiceren. Ze deed dat om aan te tonen hoe moeilijk het  voor onbekende aankomende schrijvers is om hun boeken gepubliceerd krijgen.
Het manuscript werd  door haar eigen uitgeverij geweigerd  en uiteindelijk elders gepubliceerd.
De schaarse kritieken waren gematigd enthousiast, hoewel één recensent de toon van de jonge Doris Lessing meende te herkennen. Leuk experiment en bemoedigend om je te realiseren dat het niet altijd aan de kwaliteit van je werk ligt of je al dan niet een uitgever vindt.
Vlak voor haar negentigste verjaardag(!) publiceerde zij haar laatste boek. Er is nog hoop voor mij als oudere jongere. En ik heb inmiddels een sponsorbrief gecomponeerd, en Jonaske de Ruiter bereid gevonden mij te helpen bij de sponsorjacht. Diana reageerde enthousiast op mijn eerste idee voor de omslag van de VS, en Iveth zal mij een paar bladzijden met haar aantekeningen toesturen. Hoop ik.
John tenslotte, mijn gewaardeerde PA, zal zich met de raming van de kosten van het project bezig houden. En ja, delegeren is een kunst die ik redelijk beheers.

Nieuw project

Op facebook heb ik net aangekondigd dat ik bezig ben met een nieuw project. Net twee weken op Bonaire vertoefd en daar o.a. gesproken met boekhandelaar/uitgever Addo Stuur, en een mogelijke illustratrice van mijn verhaal die Diana Rueda Mendoza heet. Daarnaast is er een Bonariaanse lerares Papiamentu, Iveth Anthony, die ook enthousiast reageerde.
Het idee is een verhaal voor kinderen van Bonaire waarbij ze kennis maken met een wereld van sneeuw en ijs, gezien door de ogen van een jongen van het eiland. Werktitel: De Verschrikkelijke Sneeuwman. Er moet volgens Iveth nog wel aan gesleuteld worden om het Nederlands begrijpelijk te maken voor Bonariaanse kinderen. Kortere zinnen, geen 'moeilijke' woorden. Zij wil me daar wel in begeleiden. Een leuke uitdaging; nou nog geldschieters vinden die wat in het project zien. Dat betekent mogelijke sponsoren benaderen. Oei, dat is nou een klus waar ik echt tegen op zie, maar niet geschoten...ik moet maar eens uit mijn comfortzone blijkbaar. Twee clichés in die laatste zin, tijd om dit bericht af te ronden. Maar ik ga hier dus serieus mee verder.