woensdag 25 april 2012

Een uitgever aangeschreven...

Ja ja, ik heb het aangedurfd, tjonge wat een lef. Ik heb de uitgeverij Eva Cossée aangeschreven met een verzoek om me te laten weten of ze eventueel heel misschien geinteresseerd zouden zijn in mijn verhaal. En dat heb ik gedaan omdat Gerard het me aanraadde, en omdat Ingrid Baal, de redacteur die hij me ook aanraadde niet al te negatief was over wat ze gelezen heeft.
Zij schreef mij:
'Op grond van de bladzijden die ik heb gelezen en de door mij voorgestelde verbeteringen kan je zeker een uitgever zoeken. Het was een genoegen om het fragment te lezen. Het verhaal is origineel en verrassend. Je rustige, mededelende stijl, werkt mooi contrasterend met de intrigerende personages. De toon is prettig beheerst. De titel is uitnodigend en maakt de lezer nieuwsgierig naar de relatie tussen kat en dominee.'
Dat brengt me op het volgende. Niemand weet nog waar dat boek nou eigenlijk over gaat.
Ik heb een synopsis geschreven. Ik hoop dat het intrigerend genoeg is, en niet al te veel prijs geeft.
Dit zou op de achterkant kunnen staan: Titel: De kat en de dominee.


 Synopsis:
Dit verhaal is een verhaal over geloof en wat (geloofs)overtuigingen teweeg kunnen brengen. De hoofdpersonen voelen zich alleen en hebben ieder voor zich moeite om met hun geheimen te leven. Er speelt een relatie die veel schuldgevoel oproept.
Een van de hoofdpersonen lijkt een vorm van autisme te hebben. Voor de één is er een ‘coming out’, voor de ander blijkt de dood een oplossing.

Nou, of dit nou een aanmoediging is om te gaan lezen?  Ik kan in elk geval beloven dat het een spannend verhaal is met verrassende hoofdpersonen, in elk geval zijn de geheimen van drie van de vier niet alledaags.
En de tekenares die ik heb aangezocht voor de omslag is druk bezig. Wordt vervolgd.

1 opmerking:

beppe zei

De titel sprak Piet Jan wel aan. Hij vliegt altijd achter kattten aan hier bij huis.
Maar wat ik lees klinkt behoorlijk serieus. Het maakt zeker nieuwsgierig. Je krijgt toch best wel positieve reacties op je schrijven Ellen. Maakt dat je iets zekerder? Of denk je vaak: waar ben ik aan begonnen. Toch krijg ik de indruk dat je het schrijven niet kunt laten.
Groeten, Anneke