Ja, dat is moeilijk. Soms denk ik, ja, dit is goed.
Maar ik ontkom er niet aan dat ik ook beschrijvend bezig ben: het moet duidelijk zijn in welke tijd het speelt, de sfeer van het huis moet overkomen, de personen moeten beschreven worden, ook uiterlijk, enz. enz.
Er lopen eigenlijk twee verhalen door elkaar heen; er is niet duidelijk één hoofpersoon.
Eigenlijk is er nog een derde lijn, maar die vind ik zelf ondergeschikt.
Ik heb het hele verhaal hardop aan mezelf voorgelezen. Dat is nuttig (tip van de meester van de workshop korte verhalen), en dat helpt wel om het lopend te maken. Niet te lange zinnen dus.
Om mezelf te vermaken heb ik ook weer een kort verhaal geschreven, ter ontspanning.
Als ik maar eenmaal een onderwerp heb, gaat dat me tenminste gemakkelijk af.
En nu heb ik de hele roman opgestuurd naar een heel goede amateurfilmer, om het te bekijken op 'beeldend'.
Zij denkt in beelden, en is goed in scenario's, dus bij uitstek geschikt om daar kritisch naar te kijken.
Ik ben benieuwd!
1 opmerking:
Beeldende taal. Ik zie dat ook vaak staan in de boekenbijlage, maar ik weet eigenlijk niet wat ik me daarbij voor moet stellen. Kun je niet een voorbeeld geven Ellen?
Vandaag het boek Schaduwkind gelezen. Het verhaal grijpt me aan en de taal. Hoe kan iemand zijn gevoelens zo verwoorden?
Ik hoop dat je verder komt door je boek naar iemand op te sturen die beeldend denkt.
Een reactie posten