zaterdag 29 september 2012



 

Ter info:
Op 27 sep 2012, om 08:04 heeft Ellen Smal het volgende geschreven:
Hallo Carin en Maurice,
Zijn er al vorderingen te melden wat betreft het I-pad-avontuur?
Is er al behoefte aan een synops van mijn kant?
Mijn vrienden vragen me er regelmatig naar, vandaar dat ik toch maar aan de bel trek, ook al realiseer ik me dat jullie meer te doen hebben.Fijne dag verder!
Ellen Smal
Hallo Ellen,

Wij blijven maar aanlopen tegen de Amerikaanse belastingdienst. We hebben nu een aantal keren contact gehad
in de avond, maar dan bedraagt de wachttijd minstens een half uur, dat werkt dus niet.
Ik zal trachten een collega te vinden die dit al heeft geregeld om te horen hoe zij het hebben gedaan.
Ik hoop daar volgende week op terug te komen. Want ik merk dat veel schrijvers hierin interesse hebben.
Wij willen dit dus heel graag organiseren.
Wordt vervolgd.
groet,
Carin

 






 

woensdag 5 september 2012

Spiegeltje spiegeltje

"Een boek is als een spiegel, als een aap er in kijkt, kijkt er geen apostel terug."
citaat van Georg Christoph Lichtenberg. Kreeg ik aangereikt bij het Schrijfcafé.
Denk daar maar eens over na was de boodschap voor mij.

dinsdag 4 september 2012

Zolang er leven is

Zolang er leven is

is de titel van een van de boeken van Renate Dorrestein. Ik was heel verrast toen ik dat boekje thuisgestuurd kreeg via haar Nieuwsbrief. Misschien hielp het dat ik erbij vermeldde dat er een lezer was van de Kat en de dominee die vond dat sommige passages haar herinnerden aan het werk van Renate. Dat zou kunnen kloppen, want ik lees haar boeken graag.
En de titel klopt ook voor mij in deze fase van mijn (schrijvers-)leven. Gisteren een workshop creatief schrijven gevolgd in het schrijfcafé bij ons in de wijk. Erg inspirerend, want je leert dat je kunt schrijven vanuit een heel andere bron dan je brein, het gaat meer om associatief en zonder intellectuele remmingen 'stromen'. Ik probeer dit zo neutraal mogelijk te laten klinken en zo weinig mogelijk wollig, want daar ben ik toch wel enigszins allergisch voor. Maar het werkt wel om jezelf niet al te veel beperkingen op te leggen en gewoon maar te gaan. En wat mij betreft zou daar dan weer een verhaal uit kunnen voortkomen waar ik dan wel aan ga slijpen zodat het verteerbaar wordt voor de gemiddelde lezer. Bestaat die trouwens wel, de gemiddelde lezer?
Andere reacties op de Kat: 'waar haal je met jouw achtergrond die bijbelse taal vandaan?' en: 'spannend en ontroerend'. Er zijn ook mensen die beleefd hun mond houden...wat zou dat betekenen?